ماجرای اکران فیلمهای خارجی و ممیزی | چه صحنههایی قرار است سانسور شود؟
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۴۲۷۹
به گزارش همشهری آنلاین محمد خزاعی؛ رئیس سازمان سینمایی در خبری غافلگیرکننده، از اکران فیلمهای روز خارجی در سینماهای ایران سخن گفت. اتفاقی که قرار است به شکلی محدود، از سال آینده رخ دهد تا سینمای ایران پذیرای فیلمهای روز جهان باشد.
در بیش از ۴ دهه، اکران فیلمهای روز جهانی، همواره به محلی برای مناقشه بدنه سینما و دوستداران آن با مدیریتهای سینمایی مختلف بوده است و حالا که رئیس سازمان سینمایی، از اجرایی شدن این اتفاق سخن میگوید، یعنی آنکه، مناقشه فرسایشی این دههها پایان یافته و دو طرف، بالاخره بر سر یک میز، به توافق رسیدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حدود ۷۵ روز تا پایان سال باقی مانده و این فرصت، زمان بسیار خوبی را برای تدوین آئیننامه مرتبط فراهم میآوردحالا اما باید به نیمه دیگر این جریان پرداخت که این اکران قرار است به چه ترتیبی باشد. هماکنون حدود ۷۵ روز تا پایان سال باقی مانده و این فرصت، زمان بسیار خوبی را برای تدوین آئیننامه مرتبط فراهم میآورد. اگرچه رئیس سازمان از اجرایی شدن این اقدام برای سال آینده سخن به میان آورده اما نباید اکران آثار خارجی در سینمای ایران را با همین نقلقول، تمامشده فرض کنیم چراکه انتخاب فیلم و شیوه اجرایی نمایش آن، از ضروریاتی است که اگر بر مشی حرفهایگری صورت نپذیرد، عایدی خاصی برای سینمادوستان و کلیت سینمایی کشور به همراه نخواهد داشت.
ضرورت نمایش فیلم خارجی در سینماهای کشور، اکنون بیش از هر دوره دیگری احساس میشود. اکنون، معدود کشورهایی در جهان هستند که به جز تولیدات خود، تمایلی برای پذیرش فیلمهای بینالمللی ندارند.
این رویکرد سبب تنزل کیفیت تولیدات داخل و البته منکوب شدن فضای رقابتی در میان آثار میشود. ضمن آنکه یک ملت از تماشای فیلمهای روز جهان بر روی پرده عریض محروم مانده و چرخههای صنعت سینمایی در آن کشور، به شکل مطلوب و استانداردی، به حرکت درنمیآید.
چطور میتوان برای سینمایی که گردش سالانه آن کمتر از ۵۰۰ میلیارد تومان است، عنوان صنعت را به کار برد؟اکنون سالهاست که برخی دلسوزان، از صنعت سینمای ایران سخن به میان میآورند اما چطور میتوان برای سینمایی که گردش سالانه آن کمتر از ۵۰۰ میلیارد تومان است، عنوان صنعت را به کار برد؟ چطور برای کشوری که آثارش، در سینماهای کشورهای دیگر نمایش داده نمیشوند، میتوان واژه صنعت را اطلاق کرد و وقتی تمام سینماهای آن کشور، پذیرای تولیدات داخلی هستند، آیا میتوان از لفظ صنعت برای آن سینما استفاده کرد؟
طبیعتا اکران فیلمهای روز خارجی، امتیازات فراوانی را برای سینمای ایران به همراه دارد که سبب تقارن بیشتر این سینما با فرآیند صنعتیشدن میشود. مثلا در صورت یک اکران هدفمند، رقابت خوبی بهلحاظ کیفی در میان تولیدات رخ میدهد. گیشه، پروارتر شده و آن مخاطبان خاکستری که اصولا اعتقادی به سینمای ایران ندارند و البته که تعدادشان هم اندک نیست، به سمت سینماها گسیل داشته میشوند.
البته که این رویکرد، یک امتیاز بزرگ دیگر نیز دارد و آن، باز شدن پای کمپانیهای بزرگ فیلمسازی به ایران است و این یعنی آنکه سینمای ایران، علاوه بر پذیرش آثار روز خارجی، از هر زمان دیگری به نمایش تولیدات خود در سالنهای سینمایی کشورهای دیگر نزدیک میشود و تمام اینها یعنی آنکه سینما به فرآیند صنعتیشدن نزدیکتر میشود.
این اتفاق برای سینمایی که در آستانه رسیدن سالنهایش به عدد ۸۰۰ است، دامنه اجرایی بالایی دارد. میبینیم که یک تصمیم قاطع و سودمند برای سینمای ایران تا چه اندازه میتواند تاثیرات مطلوبی در نقشهراه آتی آن ایفا کند.
پایانی برخوردهای سختگیرانه
البته هنوز مشخص نیست که منظور ریاست سازمان سینمایی از اکران محدود آثار روز خارجی، دقیقا بر کدام بعد از محدودیت تکیه دارد؟ آیا تولیدات هالیوودی، اروپایی و بالیوودی، در این محدودیت، محلی از اعراب دارند و یا قرار است تعداد اندکی از این فیلمها در سینماهای ما نمایش داده شوند. آیا پای بلاکباسترها و انیمهها به سینمای ما باز میشود یا محدودیتهایی در حوزه تریلرهای اکشن و وحشت قرار است اعمال شود.
اما این چرخه به هر شیوهای که میخواهد اجرایی شود، باید به یک نکته ایمان داشت و آن اینکه نباید جلوی فرآیند طبیعی اکران یک اثر جهانی را گرفت. بهعنوان مثال چندی پیش فیلم آر.آر.آر به فاصله اندکی نسبت به اکران جهانی آن، در سینماهای کشور نمایش داده شد اما عدمتعهد به پارادایم حیات طبیعی سبب شد تا استقبالی از این فیلم مهم که جاپایش حتی به فصل جوایز و اسکار نیز رسیده است، صورت نگیرد.
بنابراین ضرورت دارد که در آئیننامهای که برای اکران فیلمهای روز خارجی تدوین میشود، به این نکات توجه شود:
۱.حتما تمام یا بخش انبوهی از انتخاب آثار، از میان تولیدات مهم هالیوودی باشد.
۲.گونههای مختلف سینمایی در چیدمان اکران سالانه لحاظ شود و هیچ محدودیتی برای گونه خاصی لحاظ نشود.
۳.بحث ممیزی، متمرکز بر حذف صحنههای اروتیک باشد و در مواردی که مربوط به فرهنگ سرزمینی یک ملت است و بیشتر دایرمدار خشونتهای آثار اسلشر و خونریزی است، سختگیری چندانی صورت نگیرد تا محتوا از حیز انتفاع ساقط نشود.
۴.فیلم روز، یعنی فیلمی که همزمان با اکران آمریکای شمالی، در سینماهای کشورهای دیگر هم نمایش داده شود. حتی یک تاخیر چندهفتهای نیز سبب میشود تا نسخههای باکیفیت فیلم در اینترنت پخش شده و آن تاثیرگذاری مطلوب را بر روی پرده سینماهای داخل کشور نداشته باشد.
۵.طبیعی است که بیشترین میزان توجه در انتخاب فیلمها، باید بر روی برندها و اسپینآفهایی باشد که شهرت جهانی دارند.
۶.بحث تخصیص سالن به آثار خارجی نیز دیگر بحث مهمی است که اگر بخواهد بر ریل صنعت سوار شود، باید ظرفیتی حداقل ۲۰درصدی از منابع داخلی را به خود اختصاص دهد.
نبود خوراک کافی برای علاقمندان به سینمای جهان، اقبالی را برای گیشه ما به همراه نخواهد آورد.
۷.به لحاظ کمی و با توجه به مشخص بودن تقویم سینمایی اکران ۲۰۲۳، باید به چیدمانی رسید که طی آن، برای هر فصل، محصولات متنوعی به روی پرده بیاید. نبود خوراک کافی برای علاقمندان به سینمای جهان، اقبالی را برای گیشه ما به همراه نخواهد آورد.
با توجه به اینکه سیاست کلی سینمایی کشور، هماکنون راضی به نمایش آثار روز خارجی است و با توجه به اینکه سازمان سینمایی در اکران آر.آر.آر، نهایت همکاری را با پخشکننده داخلی به عمل آورد، این انتظار وجود دارد که به ضروریات یک اکران هوشمند، توجه بیشتری شود تا تمام این قاعده بدون ریسک، برای سینمای ایران تبدیل به سود و سرمایه شود و از این رهگذار، مسیری باز شود تا ایران نیز خیلی زود، به جمع کشورهایی بپیوندد که بسیاری از فیلمهای روز را به نمایش درمیآورد.
این امکان برای سینمایی که در سودای رسیدن سالنهایش به عدد ۱۰۰۰ است، تنها با یک تلاش و البته اختصاص تنها ۲۰ درصد از سالنهایش، امکانپذیر است.
کد خبر 733155 منبع: ایرنا برچسبها سینمای جهان سازمان سینمایی کشور کارگردانان سینمای ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سینمای جهان سازمان سینمایی کشور کارگردانان سینمای ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای ایران اکران فیلم های روز سینماهای کشور برای سینمایی سازمان سینمایی سینمای ایران سینمایی کشور برای سینمای نمایش داده روز خارجی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۴۲۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حاشیهها «لایههای دروغ» را به «تاوان» رساند؟
تهیهکننده فیلم «لایههای دروغ» که سه سال قبل در جشنواره فجر رونمایی شده بود، بیان کرد که این فیلم پس از تدوین دوباره با نام «تاوان» راهی اکران شده است.
به گزارش ایسنا، سال ۱۴۰۰ و در چهلمین جشنواره فیلم فجر، فیلمی با نام «لایههای دروغ»، محصول مشترک ایران و فنلاند به کارگردانی رامین سهراب و تهیهکنندگی محسن صرافی به نمایش درآمد که بیشترین مانور رسانهای آن روی اکشن بودن فیلم خلاصه میشد.
این فیلم با بازی رامین سهراب، نادر فلاح، آرمان درویش، کامران تفتی، ارسلان قاسمی، ونوس کانلی، مجید سعیدی، میلاد میرزایی، روشنک گرامی و آنتی رینی ساخته شده که فیلمبرداری آن در مقطعی به دلیل مصدومیت رامین سهراب (بازیگر اصلی و کارگردان) متوقف شده بود.
سهراب با ابراز امیدواری از اینکه تلاش کرده یک فیلم اکشن مطابق با استانداردهای جهانی بسازد، در همان سالها گفته بود: در ایران با وجود بدلکاران زیاد، متاسفانه فیلم اکشن ساخته نمیشود که از جمله دلایل فقدان آن بودجه زیاد مورد نیاز برای این نوع فیلمها است.
او امیدوار بود که «لایه های دروغ» سرآغاز ساخت فیلمهای اکشن بیشتر در ایران باشد ولی نمایش فیلمش در جشنواره فجر بازخوردهای متفاوت و حاشیههایی را به دنبال داشت.
رامین سهراب در نشست خبری فیلمش در جشنواره با اشاره به اینکه در پنج سالگی در فیلم «یاران» با بازی جمشید هاشمپور (۱۳۷۲) حضور داشته، گفته بود: دوست دارم اکشن سینمای ایران را زنده کنم یعنی آنچه را در زمان فیلمهای جمشید هاشمپور هم وجود داشت و میخواهم این کار را ادامه دهم تا دوباره اژدها وارد شود.
رامین سهراببیشتر بخوانید:
یک اکشن بینالمللی برای جشنواره فیلم فجر
نشست یک فیلم پر انتقاد در جشنواره
حالا با وجود تمام آن بحثها و انتقادها پس از گذشت سه سال از نمایش فیلم در جشنواره فجر، «لایههای دروغ» با نام جدید «تاوان» روی پرده سینماها رفته است.
محسن صرافی - تهیهکننده این فیلم - در گفتوگویی با ایسنا درباره تغییر اسم فیلم و اینکه آیا بازخوردهای جشنواره منجر به این تصمیم شده است، بیان کرد: بازخوردهای جشنواره بیش از آنکه مبتنی بر خود فیلم باشند، فرامتن بود و برای من قابل اعتنا نبودند. در این مدت فیلم در چند جشنواره بینالمللی «ژانر» شرکت داشته و در بخش کارگردانی و فیلمبرداری جایزههایی را هم کسب کرده است. این نشان میدهد، فیلم ظرفیتهایی داشته که باید شناسایی میشدند ولی ما منتقد «ژانر» در ایران نداریم.
وی افزود: این فیلم با تدوین دوباره اکران میشود و علاوه بر تدوین، موسیقی و صداگذاری آن نیز اصلاح شده است. این تغییرات براساس الگوهای فرهنگی و بومی انجام شده است.
صرافی در پاسخ به اینکه آیا تغییر اسم فیلم بخاطر تداعی نشدن حاشیههای جشنواره فجر بوده، گفت: اصلاً اینطور نبود و به آن حاشیهها اعتباری نمیدهم. واقعیت این است که با اگرچه «لایههای دروغ» ترجمه نام اصلی فیلم است، اما هم به دنبال واژهای تکسیلابی برای اکران در ایران بودیم که بیشتر در ذهن بماند و هم اینکه اسم فیلم باید به آن بیاید. فکر کردیم اگر قرار است فیلم در ایران اکران شود، نامی را انتخاب کنیم که به این دو مورد نزدیک باشد.
به گفته وی «تاوان» که محصول مشترک ایران و فنلاند است، اوایل ژانویه سال ۲۰۲۴ در کشور فنلاند اکران شده است.
انتهای پیام